پنجشنبه دوم اسفند ماه ۱۳۹۷ اولین کنفرانس بازاریابی محتوایی ایران در تهران برگزار شد. این کنفرانس با حضور سخنرانانی از استارتاپ ها، پلتفرم ها و شرکت هایی نظیر دیجی کالا، نی نی سایت، علی بابا، ویرگول و… توسط ماناوند و با حمایت و اسپانسری نویسش، یکتانت و ققنوس به میزبانی دانشگاه خاتم، افراد و متخصصان حوزه دیجیتال مارکتینگ و تولید محتوا را به مدت هفت ساعت در فضایی گرم و صمیمانه در کنار یکدیگر جمع کرد.
ما نیز حضور در این همایش را بر خود واجب دیدیم تا بتوانیم از تجربیات دیگران استفاده کرده و با کمک این تجربیات و تبادل اطلاعات با دوستان هم صنف، بیش از پیش رضایت شما مشتریان و کاربران گرانقدر را جلب نماییم.
افتتاحیه و اهداف
از ابتدای ورود به دانشگاه و محل برگزاری کنفرانس آنچه که پیش از هر چیز توجهات را به خود جلب می کرد جو دوستانه ناشی از میزبانان و میهمانان جوان و امیدوار به آینده تولید محتوا و بازاریابی محتوایی بود.
حدود ساعت چهارده مراسم با پخش سرود ملی و قرآن و سپس با صحبت های ابتدایی مجری کنفرانس آرمان حسینی (متخصص شبکه های کامپیوتری و وبلاگ نویس) آغاز شد، اما شاید بتوان گفت که هدف اصلی این کنفرانس را محمد طلوعی (نویسنده و شاعر و نخستین سخنران مراسم) بیان داشت؛ بازاریابی محتوایی در کشور رو به نابودی و شکست است در حالی که تنها بازاریابی باقی مانده، بازاریابی محتواست.
داستان هر فرد و کسب و کار
از نکات مهمی که اکثر سخنرانان در ارائه خود بر آن تاکید داشتند می توان به موضوع داستان داشتن هر فرد یا کسب و کار و تأثیر آن بر فروش و مؤفقیت آن اشاره کرد. در همین راستا میلاد اسلامی زاد (مؤسس و رئیس هیئت مدیره نویسش) در ارائه خود کتاب “بهترین قصه گو برنده است” را به عنوان مرجعی در حوزه کسب و کار معرفی نمود.
ویرگول و اسنپ کیو
در ادامه برخی مدیران و متخصصان در بازاریابی محتوایی به ارائه آمارها و تجربیات خود و روش هایی که آن ها را به سوی مؤفقیت سوق می داد، پرداختند که در این میان صحبت ها و آمارهای ارائه شده توسط علی آجودانیان (مؤسس ویرگول) بیش از سایرین مورد توجه قرار گرفت. اگرچه پیشنهاد رسول فاتحی (مدیر محتوا و بازاریابی اسنپ کیو) در خصوص تولید محتوا برای اقلیت و تلاشش برای به قول خودش اینتر اکتیو کردن فضا نیز خالی از لطف نبود.
پنل گفت و گو
سپس بخش پنل گفت و گو با اجرای جواد افتاده (مدیر بازاریابی اپلیکیشن بله) و با حضور مجید کثیری (مؤسس و مدیر عامل اخبار رسمی)، محمدرضا رحمانی (مدیر اجرایی نی نی سایت و مدیر عامل رند)، مجید رشیدی (مؤسس و مدیر عامل فرانش) و آرمان والی (مدیر عامل چطور) و البته یک صندلی خالی که طبق برنامه از پیش اعلام شده، متعلق به اکبر هاشمی (مؤسس و سردبیر هفته نامه شنبه) بود، برگزار شد.
پنل گفت و گو نتوانست آنچه حاضرین در سالن انتظارش را می کشیدند بر آورده سازد و عمق فاجعه زمانی بود که پنلیست ها از پاسخ به سوال “محتوا چیست؟” عاجز ماندند! شاید بتوان تنها نکته مثبت پنل را سوالات چالشی برخی حضار از جمله خانم اسما کروبی (مؤسس و مدیر اجرایی تیارا استدیو و یکی از مدیران دیجی کالا) دانست که این بخش نیز به دلیل کمبود وقت نیمه تمام ماند.
ادامه روند خسته کننده
در ادامه سخنرانی ها و ارائه ها آرمان صفایی (مدرس مرکز کار آفرینی دانشگاه صنعتی شریف و مدیر توسعه کسب و کار پلتفرم یکتانت) با ارائه تیترهای فراوان فاقد توضیحات لازم و کافی، کمی فضا را به سوی خسته کننده شدن می برد تا نوبت به یوسف فراهانی (مدیر واحد محتوا و کپی رایتینگ علی بابا) رسید.
آنچه که همه منتظرش بودند
آقای فراهانی با سخنان تأثیرگذارش در خصوص مراحل تولید محتوا، نقاط ضعف یا به قول خودش نقاط زخم بازار محتوا و پیشنهاد انتخاب رشته مجدد در حوزه بازاریابی محتوایی، سه بار توسط حاضرین مورد تشویق قرار گرفت. او که بدون تردید نقطه عطف مراسم را خلق کرده بود، یاد آور شد که کارهای دلی و اعتیاد به نوشتن بهترین رزومه برای افراد در حوزه محتوای فضای مجازی است.
تغییر از تبلیغات به بازاریابی محتوایی
پس از آن احسان طریقت (مدیر بازاریابی محتوایی کاله) که از افراد با تجربه و شناخته شده در این حوزه است، از موفقیت شرکت کاله با تغییر در تبلیغات و استفاده از بازاریابی محتوایی سخن گفت. تسلط بر سخنان و شوخی او که خود را ماست بند معرفی نمود و حضار را به خوردن ماست تشویق می کرد از نکات جالب توجه این بخش بود.
تجربه عبور از بحران
آخرین سخنران همایش امیرحسین موسوی (مدیر روابط عمومی دیجی کالا) بود که از تجربه سخت عبور از بحران برای حاضرین سخن گفت. این تجربیات موفق دیجی کالا بدون تردید از نکات آموزنده اولین کنفرانس بازاریابی محتوایی ایران بود.
نمره قبولی نسبی
اگر از صحبت در خصوص پذیرایی کمی شلوغ و شام خوب، ستون های بد قواره آمفی تئاتر دانشگاه، مانیتور های غیر فعال آن و مشکل صدا بگذریم، در مجموع با توجه به اولین بودن این کنفرانس تخصصی، به زعم نظرات توییتری #CMconf97، این همایش نمره قبولی نسبی را کسب کرد.
و در پایان
شاید بزرگترین انتقاد و البته پیشنهاد برای برقراری ارتباط بهتر میان حاضرین را سجاد یوسفی در ویرگول بیان کرده باشد:
“ارتباط جدیدی بین شرکت کننده ها خیلی سخت شکل می گرفت چون اکثراً همه با کسایی که از قبل می شناختن داشتن صحبت می کردن. شاید اگه اسم و محل کار افراد شرکت کننده روی آی دی کارت هر فرد میومد ارتباطات خیلی خوبی بین افراد شکل می گرفت و بازده کنفرانس چندین برابر می شد.”
